گلایه شدید همسر خبرنگار شهید از بروجردی
www.isna.ir
16 سال از شهادت محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری ایرنا در مزارشریف می‌گذرد. هرچند 17مرداد، یعنی سالروز شهادت این خبرنگار، مزین به نام خبرنگار شد و هرساله در این روز یاد و خاطره این شهید اهل رسانه گرامی داشته می‌شود اما همسر وی گلایه‌های فراوانی دارد.
به گزارش ایسنا به نقل از «شرق»، خدیجه روزبهانی همسر شهید محمود صارمی از گلایه‌هایش می‌گوید. او به‌ویژه از سخنان علاءالدین بروجردی در برنامه زنده شناسنامه که نزدیک به یک ماه پیش پخش شد، گلایه‌مند و دلگیر است و به ما می‌گوید: «16 سال از آن اتفاق و شهادت محمود و دیپلمات‌های ایرانی می‌گذرد اما دریغ از پاسخ‌دهی مسئولان وزارت خارجه! نه‌تنها در این دولت که در دولت‌های قبل هم هیچ‌کس حاضر نشد به ما پاسخی دهد. من سوال دارم که چه اتفاقی در کنسولگری ایران در افغانستان افتاد؟»
او ادامه می‌دهد: «صبر من لبریز شده است، در 16 سال گذشته من هیچ‌چیز نگفتم اما دیگر باید حرف بزنم. آقای بروجردی که آن زمان نمایندگی ویژه دولت در افغانستان را برعهده داشتند، اکنون می‌آید و در تلویزیون به‌گونه‌ای حرف می‌زند که گویی هیچ مسئولیتی نداشتند! ایشان در آن برنامه گفتند گوشت، دست گربه داده شد! باید بگویم آقای بروجردی کسی بود که به همسر من گفت باید به افغانستان برگردد و اکنون به‌گونه‌ای سخن می‌گوید که گویی هیچ مسئولیتی نداشته است.»
روزبهانی با بیان اینکه در آن زمان علاءالدین بروجردی مسئول مستقیم فعالیت‌های ایران در افغانستان بود، می‌افزاید: «محمود به تازگی از افغانستان برگشته بود و آپاندیسش را جراحی کرده و در حال گذراندن دوران نقاهت بود که یک شب آقای بروجردی با منزل ما تماس می‌گیرد و به همسرم می‌گوید که باید به افغانستان برگردد. همسر من درحالی‌که بیمار بود و کسالت داشت، 14 مرداد تهران را به قصد مشهد ترک کرد و از مشهد عازم افغانستان شد. شخص آقای بروجردی او را راهی افغانستان در حال جنگ کرد و به‌خوبی از خطرات آگاهی داشت.»
همسر شهید صارمی ادامه داد: «آقای بروجردی همسر من را چندبار به صورت تلفنی تحت فشار قرار داد، خاطرم می‌آید همسرم با هواپیمای جنگی عازم مزارشریف جنگ‌زده شد، همان هواپیمایی که آقای بروجردی با آن به ایران بازگشت!»
روزبهانی می‌گوید: «زمانی که کشوری به لحاظ امنیتی دچار مشکل می‌شود، سایر کشورها اتباع خود را فرامی‌خوانند اما دولت ایران در آن زمان این کار را نکرد. البته نماینده سفیر ایران در افغانستان در ساعات آخر به همسرم و سایر دیپلمات‌های شهید می‌گوید که به ایران برگردند اما دیگر دیر شده بود.»
او که هنوز به شدت تحت‌تاثیر خاطرات آن دوران است، می‌افزاید: «همه دولت‌ها به اتباع خود گفته بودند به کشورشان برگردند اما به محمود دستور دادند به افغانستان جنگ‌زده برگردد. آقای بروجردی به او گفت باید به افغانستان برگردد و بعد‌ها خودش با هواپیمایی که محمود با آن به مزارشریف رفته بود، به ایران بازگشت.»
روزبهانی تاکید می‌کند: «وظیفه هر دولتی است که از اتباع خود در کشورهای بیگانه دفاع کند، وظیفه دولت است که تا آخرین لحظه از افراد خود حمایت کند، دولت باید پیگیری کند آن زمان چه کسانی مسئول بودند و چه اتفاقی افتاد؟ الان بعد از این همه سال آقای بروجردی به جای توضیح اتفاق، می‌آید و در تلویزیون می‌گوید گوشت را دست گربه دادیم؟ آیا این طرز صحبت درباره شهید صارمی مناسب بود؟ همه انسان‌ها ارزشمند هستند و حفظ جان و امنیت همه انسان‌ها دارای ارزش است. وظیفه همسر من گزارشگری بود اما باید جان و امنتیتش حفظ می‌شد.»
او ادامه می‌دهد: « من بعد از 16 سال می‌خواهم بپرسم آن روز چه اتفاقی افتاد؟ چرا هیچ‌کس تاکنون پاسخی به ما نداده است؟ من گلایه دارم. می‌خواهم بپرسم آیا سیاست کشور و مسئولان در قبال همه شهدا یکسان است؟ آیا با برابری و عدالت با خانواده شهدا برخورد می‌شود؟ رسانه ملی متاسفانه به یک عده از شهدا بسنده کرده و یادی از بقیه شهدا نمی‌کند. شاهد این هستیم که صداوسیما از سیاست چندگانه در برابر شهدا استفاده می‌کند و بسیاری از آنان را به عمد یا غیرعمد نادیده می‌گیرد. آیا برخورد روسای جمهور با شهدا یکسان بوده؟ البته باید بگویم وقتی خود خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران کمترین تلاشی برای زنده‌نگه‌داشتن یاد شهید صارمی نمی‌کند دیگر از سایرین انتظاری نباید داشت. برای مثال در این 16 سال حتی یک‌بار هم آقای بروجردی حالی از ما نپرسید و به دیدن ما نیامد. من چندین بار تماس گرفتم و حتی پیامک دادم و خودم را معرفی کردم تا شاید موفق شوم با ایشان حرف بزنم اما هیچ‌گاه تماسی از سوی او حاصل نشد اما وقتی زمان حرف می‌شود، به رسانه ملی می‌روند و از خود سلب مسئولیت می‌کنند و به‌گونه‌ای حرف می‌زنند که گویی تمام تلاش خود را برای نجات جان همسر من کرده است.»
براساس این گزارش، چندی پیش علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی در برنامه شناسنامه گفته بود که او تلاش زیادی برای نجات جان شهید صارمی و سایر دیپلمات‌های شهید در افغانستان کرده بود. او در این برنامه عنوان کرد که در آن زمان مسئولیتی نداشته و تنها نماینده ویژه دولت در افغانستان بوده و حتی آن زمان به وزارت خارجه اعلام می‌کند که وضعیت خطرناک است و باید هرچه زودتر اتباع ایرانی را به کشور فراخواند. او در این مصاحبه زنده، گفته بود: معاونین وقت وزارت خارجه توافق نکردند که دیپلمات‌ها و خبرنگاران را از افغانستان بیرون ببریم و قرار شد مسئولیت را به نیروهای امنیتی پاکستان محول کنیم و به اصطلاح گوشت را به دست گربه دادیم.
گفتنی است روز 17 مرداد سال 75، در پی سقوط مزارشریف، نیروهای طالبان به کنسولگری ایران در این شهر حمله کردند. در این حمله 11 ایرانی شامل 10 دیپلمات و محمود صارمی خبرنگار ایرنا به دست طالبان شهید شدند.